CHARAKTERYSTYKA: Nawóz stymuluje symbiotyczne działanie bakterii ryzosfery i mikoryzy indukując aktywację w roślinnych mechanizmów samoobrony przed szkodnikami:, Chowacze, Rolnice, Larwy chrząszczy, motyli i muchówek, Zmienniki, Drutowce, Śmietki, Pchełki, Wciornastki, Mszyce, Mączliki. Przez mikoryzę roślina jest pobudzana w celu: stymulacji zagęszczania ściany komórkowej, wzrostu wydłużeniowego korzeni, wytwarzania kalusa i lignin, a także wytwarzania przeciwutleniaczy takich jak : fitoaleksyny i polifenole, które pomagają w endogennej obronie rośliny.
SPOSÓB WYKORZYSTANIA- ZASTOSOWANIE Stosować doglebowo przed każdym cyklem produkcyjnym: warzyw, kwiatów, roślin rolniczych i ozdobnych oraz drzew i krzewów owocowych a także na plantacjach truskawek i innych roślin jagodowych. Na plantacjach wieloletnich i na terenach ozdobnych, zielonych i rekreacyjnych podawać doglebowo corocznie na wiosnę lub po zaobserwowaniu żerowania szkodników. Dawkowanie doglebowe : 5 litrów / ha wraz z dużą dawką wody (1x w roku). Preparat należy wymieszać z wilgotną górną warstwą gleby lub obficie wmyć do gleby poprzez deszczowanie. Na nadziemne części roślin w trakcie wegetacji stosować interwencyjnie co kilka dni jako opryski najlepiej wieczorem po oblocie pszczół na noc. Dawkowanie na nadziemne części rośliny : 3-5 litrów / 200 litrów wody co 7-14 dni (oprysk)
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
Nie mieszać z produktami miedziowymi lub siarkowymi. Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu. Trzymać z dala od źródeł ciepła.
Okres prewencji i karencji przed zbiorem: 0 ( zero dni ).
Konidium lub blastospora Isaria fumosorosea ląduje na odpowiednim żywicielu, wytwarza enzymy, które przenikają przez kutikulę owada. Następnie do hemocelu wrasta rurka zarodkowa i grzyb rozmnaża się wewnątrz ciała owada. Grzyb może również dostać się przez spiracles, usta lub otwór odbytowy. Grzybnia rozprzestrzenia się w hemolimfie i tkankach, w końcu wychodzi z owada i wytwarza konidia. Śmiertelność owada została przypisana odprowadzeniu jego substancji odżywczych, zniszczeniu tkanek i uwolnieniu toksyn.
Zasięg żywiciela
Grzyb ten ma szeroki zakres żywiciela, który obejmuje owady z ponad dwudziestu pięciu różnych rodzin oraz wiele gatunków roztoczy. Do owadów szkodników rolniczych, które są podatne na infekcję, należą m.in. ćma diamentowa (Plutella xyllostella), mszyca pszenna (Diuraphis noxia) i mączlik srebrzysty (Bemisia argentifolii). Wśród roztoczy do gatunków podatnych należą: przędziorek plamisty (Tetranychus urticae), czerwończyk nieparek (Panonychus ulmi), brunatnica (Byrobia rubrioculus) i rdza jabłoniowa (Aculus schlectendali)
Bacillus sphaericus, mezofilna, prętowa bakteria powszechnie występująca w glebie. Może tworzyć odporne endospory, które są tolerancyjne na wysokie temperatury, chemikalia i światło ultrafioletowe i mogą pozostać żywotne przez długi czas.
Metarhizum anisopliae -wywołuje chorobą zielonego piżmowca ze względu na zielony kolor jego zarodników. Kiedy te mitotyczne (bezpłciowe) zarodniki (zwane konidiami) grzyba wchodzą w kontakt z ciałem owada będącego żywicielem, kiełkują, a powstające z nich strzępki wnikają w kutikulę. Następnie grzyb rozwija się wewnątrz ciała, ostatecznie zabijając owada po kilku dniach; ten śmiertelny efekt jest z dużym prawdopodobieństwem wspomagany przez produkcję cyklicznych peptydów owadobójczych (destruksyn). Jeśli wilgotność otoczenia jest wystarczająco wysoka, na zwłokach wyrasta biała pleśń, która wkrótce staje się zielona, ponieważ wytwarzane są zarodniki.
